Posted by ชายช ร าหิวโ ซเดินขอข้าวกิน หนุ่มสงส ารรีบเข้าไปหาพร้อมพามานั่งกินด้วย
กลายเป็นเรื่องราวความประทั บใจที่แชร์กันอย่ างมากมาย เมื่อสมาชิกผู้ใช้เฟซบุ๊กคนหนึ่งชื่อ Janpop Samerchuea
ได้มีการโพสต์เล่าเรื่องราวของลุงช ร าคนหนึ่ง ที่เ นื้ อตัวมอมแมมเดินขอข้าวกิน แต่กลับไม่ย้อท้อ แถมยังสู้ชีวิ ต
โดยผู้โพสต์ได้ระบุข้อความว่า” ไปกินข้าวที่ตลาด ธานิน เห็นลุงแ ก่ๆ เ นื้ อตัวมอมแมม เดินขอข้าวตามร้านข้าวแถวนั้น
ก็ไม่มีคนให้ บางคนก็ไล่ ผมเลยเดินไปถามแกว่าหิวข้าวเหรอ แกบอกหิวแต่ไม่มีตังคั บ ขอน้ำซั กขวดให้ลุงกินก็ได้
ผมเลยพูดว่าลุงมานั่งกินข้าวด้วยกัน (มีแต่คนมองหน้าผมเต็มเลย555) ผมก็สั่งข้าวกินกับแก..
ผมได้นั่งคุยกะแกนานนะ ลุงเป็นคนสู้ชีวิ ตมาก แกไม่ได้เป็นคนบ้าอะไรเลย แกบอก แกมาหางานทำที่เชียงใหม่
มาจากเชียงราย บอกว่าเชียงรายไม่ค่อยมีงานทำ เลยมาหางานที่เชียงใหม่ แรกๆก็ไปก่อสร้างก็มีงานเรื่อยๆ พองานหมด
ก็ไม่ค่อยมีงานทำแล้ว เลยเดินมาหางานไปทั่ว
แต่ก็ไม่ค่อยมีใครรับเพราะเห็นว่าลุงแ ก่แล้ว กลัวจะทำงานไม่ได้ ลุงแกพูดอีกว่าถ้าขอให้ลุงได้ทำนะ ลุงแกทำเต็มที่
ไม่เคยเ กี่ ย ง งานไม่เคยห ล บงาน เรารู้เรายังมีแ ร งทำอยู่ ลุงบอกเด็กสมัยนี้ห ล บงานเลือกงาน ถ้าเราทำนะเราทำได้ดีกว่าเด็กอีก
ผมก็ยังหัวเราะ 555 สุดยอดเลยครับลุง ลุงแกบอก จริงนะหัวหน้าเก่าลุงยังชมเลยว่าทำงานดี ผมก็ถามว่าแล้วครอบครัวละ
แกบอกไม่มีลูกมีเ มี ย เลยไม่มีอะไรต้องห่ ว ง แต่มีหลานๆอยู่ เขาก็ไม่อย ากให้มาหรอกที่บ้าน ผมก็ถามว่า อ่าวลุงจะมาทำไมหลานๆ
ก็มีนิบ้านก็มี ลุงแกตอบว่า ไม่อย ากอยู่บ้านเฉยๆ อยากมาหางานทำในเมื่อรู้ว่าตัวเองยังมีแ ร งอยู่ ไม่อย ากอยู่เฉยๆ อย ากหาเงิน
ไม่อย ากไปรบกวนหลานๆ แกบอกเดียว คริสต์ม าส นี้จะกลับละ อีก2-3วัน ไปช่วยหลานๆทำงานเพราะจะสร้างบ้าน (ลุงนับถือคริสต์)
ผมเลยถามว่า จะกลับเลยไหมเดียวไปส่ง ท่ ารถ แกบอก พรุ่งนี้ต้องรอเอา ย าที่ รพ.นครพิงค์ อยู่ (แกเป็นความดัน)
ดูเหมือนแกไม่อย ากกลับนะ ยังอย ากหางานทำต่อ ผมเลยได้แค่บอกว่าเอาย าแล้ว ก็ กลับบ้านนะ หลานๆคงเป็นห่ ว งแ ย่
เลยเอาเงินค่ารถอะไรให้แกไป แกก็บอกขอบคุณมาก ลุงมีค่ารถละลุงจะกลับแล้ว (ผมชอบลุงสู้ชีวิ ตมาก บางที่ตัวเราเองยัง
เคยยอมแ พ้กับปั ญหาต่างๆในชีวิ ต ขอบคุณลุงที่ทำให้ผมได้รู้ว่ายังมีคนลำบ ากกว่าเราอีกเยอะ เค้ายังสู้เลย ทำไมเรามีกว่า
เค้าเราจะท้อได้ยังไง)(ผมเป็นคนทำแบบนี้ตลอดนะถ้ามีโอกาส พ่อและแม่ ผมสอนไม่ให้เราไม่รัง เ กี ย จและดูถูกคน
ถ้าเรามีเราก็ให้ได้ อย่ างน้อย ไม่มากก็น้อย)